Planten van hier

Voor flora, fauna en mensen

Betonie

(Betonica officinalis)

Betonie is een overblijvende plant uit de Lipbloemenfamilie (Lamiaceae) die een hoogte van 30 tot 70 cm kan bereiken. Het gekartelde blad is donkergroen, glanzend, met een wat afgeronde top. De rozerode tot purper-lila bloemen staan op lange, licht behaarde, onvertakte stengels. Een enkele keer heeft Betonie ook witte bloemen. De bloeitijd ligt tussen juni en augustus, met een uitloper tot in september. De plant komt hoofdzakelijk voor op enigszins vochtige zavel-, zand- en leembodems die basisch tot kalkrijk zijn. Hier groeit ze in bermen, niet bemeste graslanden en hooilanden. Het is een zonminnende plant, maar ze is ook in lichte schaduw te vinden in bosranden en holle wegen.

Betonie is een geschikte, rijkbloeiende soort voor de siertuin en de kruidentuin. Ze kan bossig worden, met vele bloeistengels. Ze kan zowel solitair als groepsgewijs worden aangeplant. De plant is bijvoorbeeld goed te combineren met Knikkend nagelkruid, Wilde akelei, Wilde marjolein, Vlasbekje, Ruig klokje, Bosandoorn, Knoopkruid, Prachtanjer en Veldsalie.

Betonie is een goede drachtplant met nectar en stuifmeel voor bijen (o.a. solitaire bijen als Grote wolbij en Andoornbij), hommels en zweefvliegen. De Grote wolbij is een voorbeeld van een wilde bijensoort die paart op bloemen. De mannetjes wachten niet bij de nesten maar zoeken naar vrouwtjes op plekken waar deze te verwachten zijn, zoals bij bloemen van de betonie. Ook allerlei vlindersoorten doen zich graag tegoed aan de nectar. Mijn kroonbuis is zo’n 7 mm lang, zodat ook alle hommelsoorten de nectar kunnen bereiken.

Nederlandse naam: Betonie

Wetenschappelijke naam: Betonica officinalis

Familie: lipbloemen

Herkomst: oorspronkelijk inheems

Status: Rode Lijst: bedeigd

Zeldzaamheid: zeldzaam (zeer sterk achteruitgegaan)

Bloeiperiode: juni tot en met augustus

Bestuiving: wilde bijen

Kleur: purper-lila

Hoogte: 30 tot 70 cm

Licht: bij voorkeur zonnig (volle zon), kan ook lichte schaduw verdragen

Voedsel: bodem bij voorkeur matig voedselarm